مرور عکس‌های هنرمند نامتعارف؛ نوبویوشی آراکی در هنگ کنک

گالری Over The Influence میزبان بزرگ‌ترین نمایشگاه انفرادی نوبویوشی آراکی در هنگ کنگ است. در این نمایشگاه بیش از ۷۰ عکس، شامل بیش از ۵۰ اثر از مجموعه‌ی تحسین شده‌ی «آخرین با لایکا» و ۲۰ عکس پولاروید، دیده می‌شود. «آخرین با لایکا» پروژه‌ای ادامه‌دار است که از سال ۲۰۱۲ آغاز شد و بواسطه‌ی آن آراکی زندگی، فعالیت هنری، و تجربیات عکاسانه‌اش را در قالب یک دفترچه‌ی یادداشت روزانه‌ی تصویری ثبت می‌کند.

این مجموعه دارای اهمیتی دوگانه است؛ همه‌ی کارها با دوربین لایکا ام ۷ (آخرین دوربین آنالوگ کارخانه‌ی لایکا) گرفته شده‌اند، و همچنین نشانگر بخش نهایی مجموعه‌ی لایکای هنرمند هستند، پس از موفقیت «زندگی با لایکا» که در دهه‌ی ۱۹۸۰ آن را آغاز نمود و در سال ۲۰۰۰ با «عشق با لایکا» آن را ادامه داد. «آخرین با لایکا» با زمینه‌ای از اروتیسم جسورانه که هنرمند با آن شناخته می‌شود، کمی تاریکی و اندوه را هم در ثبت جزییات زندگی روزمره نشان می‌دهد.

از دریچه‌ی یک لنز شاعرانه که از تجربیات شخصی آراکی تأثیر می‌گیرد، عکاس به کنکاش پرسش‌هایی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی و جنسی، و مطالعه‌ی هویت‌های چندپاره، و معیارهای زیبایی و علاقه‌ی جامعه به آن می‌پردازد. آثار هنری به نمایش درآمده اشیای روزمره، آدمک‌ها، پیکره‌های انسانی، و مردم عادی را به تصویر می‌کشند. در نمایشگاه ۲۰ عکس پولاروید جدید که با دوربین Polaroid 600 و فیلمImpossible Projects’s Black & Red 600 Douchrome گرفته شده‌اند هم در معرض دید قرار دارند. این عکس‌های فوری نتایج غیرمنتظره‌ای را به‌وجود می‌آورند.

برای آراکی، تصاویر ظاهر نشده و حتی نشت ماده‌ی ظهور می‌تواند چیزی مشابه یک هوشیاری و بیداری هنری باشد، بیشتر نظیر آنچه در ملاقات‌های مذهبی رخ می‌دهد. نوبویوشی آراکی در سال ۱۹۴۰ در مینووای توکیو به دنیا آمده است. او فعالیت هنری‌اش را از سال ۱۹۶۴ با عکاسی از کودکان در شهر شروع کرد و پس از آن ماه عسل خودش را سوژه‌ی کار قرار داد. در طول دهه‌ی ۱۹۷۰ آراکی به تدریج با عبور از عکاسی خبری شروع به پژوهش در مورد پرسش‌های وجودی حیات انسان نمود و به مضامین اروتیک روی آورد. او در عکس‌هایش زیبایی بصری خاصی بوجود آورده و تصویری شاعرانه از تمنیات نفسانی انسان آفریده است که مرزهای ملی و جغرافیایی را پشت سر می‌گذارد. به عنوان پدر عکاسی پس از جنگ ژاپن، وی مفهوم خودِ عکاسانه (photographic ego) را ابداع کرد، و اثر متقابل میان تخیل، حقیقت و امیال را با اهمیت شمارد. آراکی تقریبا ۵۰۰ کتاب چاپ کرده است و باور دارد کتاب، مهم‌ترین شکل ارائه‌ی عکس است.