اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

حاتمی‌کیا: با این قضیه که «گزارش یک جشن» را «آژانس شیشه‌ای 2» بنامیم جنگی ندارم


ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان فیلم سینمایی «گزارش یک جشن» گفت: با این قضیه که این فیلم را «آژانس شیشه‌ای 2» بنامیم جنگی ندارم اما اراده‌ای هم نیست که «آژانس شیشه‌ای» دوباره تکرار شود.

به گزارش آکادمی هنر، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی«گزارش یک جشن» با حضور ابراهیم حاتمی‌کیا (کارگردان)، رضا کیانیان، داریوش ارجمند، مریلا زارعی (بازیگران)، محمد پیرهادی (تهیه‌کننده)، سارا سمیعی (طراح صحنه) در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.

 

 

ابراهیم حاتمی‌کیا در ابتدای این مراسم با اشاره به فضای کارخانه متروک صابون‌سازی که لوکیشن اصلی فیلم بود، گفت: دوست ندارم درمحیط‌های بسته فیلم بسازم زیرا دست و بالم را می‌بندد و احساس خفگی می‌کنم. برای پیدا کردن مکان اصلی فیلمبرداری خانه‌های قدیمی زیادی را بازدید کردیم اما جذابیتی برایم نداشت. پله‌های تنگ و فضای بسته نمی‌توانست من را اقناع کند و دست ما نیز برای استفاده از مکان باز و مناسب نیز بسته بود. زیرا در تعریف ما این شخصیت‌ها از لحاظ مالی در سطح پایینی بودند بنابراین فضای یک کارخانه متروک به ذهنم رسید.

 

وی ادامه داد: این لوکیشن به شدت متروکه بود که سارا سمیعی با تلاش و صبوری بسیار به این مکان روح داد.

حاتمی‌کیا با اشاره به روند نوشته شدن فیلمنامه گفت: قرار بود در خصوص ازدواج فیلمی بسازم اما این که از چه زاویه‌ای به این بحث نگاه کنم برای خودم هم نامشخص بود. می‌دانستم اجتماع، جوان و ازدواج باید در این فیلمنامه مطرح شود اما تصوری از فضاهای بنگاه‌های ازدواج نداشتم. هنوز این مراکز برای ما ناشناخته است. شاید اگر در یک فیلم علمی - تخیلی می‌خواستم فضای یک سفینه را به تصویر بکشم برایم آشناتر از فضایی بود که به آن بنگاه ازدواج می‌گفتند.

باید پله پله قواعد این مکان را برای خودم تعریف می‌کردم که این وقت و زمان می‌گرفت. ابراهیم حاتمی‌کیا با اشاره به توقف کار پیش از آغاز فیلمبرداری گفت: درست مانند فیلم «وصل نیکان» با این تفاوت که در آن فیلم اواسط کار فیلمبرداری را متوقف کردیم اما در «گزارش یک جشن» پس از دعوت از بازیگران احساس کردم این فیلمنامه انگیزه‌ای برای ادامه کار به من نمی‌دهد. بنابراین از تهران خارج شدم و اصرار داشتم در آنجا بمانم و وقتی برگردم که فیلمنامه کامل شده باشد و اگر فیلمنامه به شکلی من مورد نظرم بود نرسد کار را برای همیشه رها کنم اما طی 33 روزی که نسخه نهایی کار نوشته شد، اتفاقات عجیبی افتاد که منجر به نگارش فیلمنامه نهایی شد.

رضا کیانیان نیز در این نشست گفت: سینمای حاتمی‌کیا را دوست دارم. این فیلمنامه را چند سال پیش حاتمی‌کیا قبل از این که سه بار تغییر بدهد به من داده بود تا آن را بخوانم و نظرم را بگویم و وقتی مرا به این فیلم دعوت کرد که فیلم کلید خورده بود.

داریوش ارجمند نیز با بیان این که حاتمی‌کیا از استوانه‌های بزرگ سینمای ایران است گفت: مرحوم نادر ابراهیمی سال‌ها پیش به من گفت کاش در کاری از ابراهیم حاتمی‌کیا بازی کنی. من آخرین کسی بودم که وارد این فیلم شدم. بسیاری از صحنه‌ها فیلمبرداری شده بود و من نمی‌دانستم در فیلم چه می‌گذرد و چه فضایی دارد. وی ادامه داد: هنرمندان جاسوسان خداوند هستند و یکی از بهترین جاسوسان خدا ابراهیم حاتمی‌کیا است که رازهای مخفی مانده جامعه را به مردم نشان می‌دهد تا مردم را آگاه کند و پاشنه آشیلی باشد برای مسئولان که در آن تفکر کنند.

ارجمند اضافه کرد: حاتمی‌کیا در کارهایش نخستین تیغ را به خودش می‌زند. نقد را از فضایی که در آن رشد کرده شروع می‌کند. برای من افتخاری بود که در این نقش بازی کنم.

مریلا زارعی یکی دیگر از بازیگران «گزارش یک جشن» نیز با بیان این که در این فیلم بسیاری از بزرگان سینما یاد گرفته‌ام، گفت: در شرایطی این فیلم به من پیشنهاد شد که شرایط روحی خوبی نداشتم. فیلمنامه‌هایی به من پیشنهاد می‌شد که تاب خواندن 15 صفحه اول آن را هم نمی‌آوردم. احساس می‌کردم سال‌های گذشته را بیهوده گذراندم و باید راهی دیگر انتخاب می‌کردم که با این پیشنهاد مواجه شدم. با تمام وجود در مقابل دوربین حاضر شدم، عاشقانه کار کردم و احساس می‌کنم باید این چرخ را با انرژی بیشتری به حرکت دربیاورم.

 

 

پیرهادی تهیه‌کننده این فیلم نیز با اشاره به راز ماندگاری همکاری خود با حاتمی‌کیا گفت: وقتی پروژه‌های ما شروع می‌شود دوستی ما تعطیل و هر کسی جای خودش قرار می‌گیرد. این فیلم سخت‌ترین همکاری من با ابراهیم حاتمی‌کیا بود. بخش عمده آن در شرایط دشوار و خاصی انجام شد. به خصوص صحنه‌های خیابان که تحت دشوارترین شرایط فیلمبرداری شد و کاملا واقعی بود. هماهنگی‌هایی که باید با نهادهای مرتبط انجام میشد، انجام نشده بود و این شرایط را دشوار کرده بود.

این تهیه‌کننده سینما ادامه داد: سردار احمدی مقدم نیز یکی از تماشاگران این فیلم بود که واکنش مثبتی به آن داشت هرچند انتقادهایی را نیز مطرح کرد که من از ایشان خواستم اجازه دهند فضای انتقاد به وجود بیاید و به اهالی هنر اعتماد کنند تا اتفاق درستی رخ دهد.

در ادامه مراسم ابراهیم حاتمی‌کیا در پاسخ پرسشی مبنی بر این که چرا داستان شهرزاد رها کرده است، گفت: «گزارش یک جشن» داستان شهرزاد نبود بلکه این شخصیت، یکی از شخصیت‌هایی است که بانو در طی داستان با آن برخورد می‌کند. شخصیت‌هایی که در کنار بانو تکمیل‌کننده قصه هستند.

وی در خصوص حضور کوتاه همسر بانو گفت: تکلیف همسر بانو همین است. من برای این شخصیت بیشتر از این موقعیت قائل نیستم.

حاتمی‌کیا در پاسخ به پرسش‌های متعددی که این فیلم را مشابه فیلم «آژانس شیشه‌ای» می‌دانستند، گفت: مشکلی با این قضیه ندارم. خوشبختانه این فیلم تداعی‌کننده یکی از فیلم‌های خود من است و برای کسی یادآور یک فیلم آمریکایی نیست اما من هرگز نمی‌خواستم «آژانس شیشه‌ای» را تکرار کنم. آن فیلم، فیلمی متعلق به سال 75 است اما «گزارش یک جشن» برای سال 89 ساخته شده است. با این قضیه که این فیلم را «آژانس شیشه‌ای 2» بنامیم جنگی ندارم اما اراده‌ای هم نیست که «آژانس شیشهای» دوباره تکرار شود.

وی با اشاره به نمادسازی در این فیلم گفت: هنر در جهان شرق شباهت‌هایی زیادی با زیردریایی دارد. گاهی می‌توان روی آب نفس کشید، بعضی وقت‌ها باید زمان زیادی زیر آب بود و زمانی باید وسط آب ماند و این بستگی به فضای جامعه دارد. در این فیلم هم نمادها وجود دارد اما دلیل این نمادها خارج از متن است و به فضای جامعه برمی‌گردد.

حاتمی‌کیا با اشاره به تصاویری که در خیابان گرفته شده بود، گفت: این تصاویر با موبایل گرفته نشده است اما شبیه‌سازی شده است. این سکانس یکی از سکانس‌های سخت ما بود که با 9 دوربین 10 ساعت به طور فشرده فیلمبرداری شده است، صحنه‌ای که امکان تکرار در آن وجود نداشت و من مثل کارگردان تئاتر آن را هدایت کردم.

حاتمی‌کیا در پاسخ به این پرسش که چرا شخصیت‌ها در این فیلم به خوبی معرفی نمی‌شوند، گفت: این فیلم «گزارش یک جشن» است و تمام شخصیت‌ها تکمیل‌کننده پازلی کلی که خود جشن است، هستند. ما نمی‌خواستیم وارد پیشینه اینها شویم.

ارجمند نیز درباره این که چرا در این فیلم نقش کوتاهی دارد، گفت: در جوانی برایم مهم بود که نقش‌های اصلی را بازی کنم اما کم کم این احساس از وجودم رفت. من در فیلم «سگ‌کشی» بیضایی حضور کوتاهی داشتم اما آن فیلم از فیلم‌های مورد علاقه‌ام است. فیلم حاتمی‌کیا را هم دوست داشتم.

کیانیان در ادامه سخنان ارجمند گفت: مهم این نیست که فرد دیده شود. مهم این است که فیلم خوب ساخته شود. بعضی از بازیگران در فیلمنامه فقط بخش‌هایی که به خودشان مربوط است را می‌خوانند اما باید کلی‌تر نگاه کرد و به تاثیرگذاری در کل فیلم توجه داشت. من از آقای ارجمند خواستم حتما در این نقش حضور داشته باشد زیرا شخصیت مقابل من باید به گونه‌ای بود که فرمانبرداری من توجیه شود که ارجمند از معدود بازیگرانی است که چنین ویژگی را داشت.

ارجمند نیز در تکمیل سخنان کیانیان گفت: این فیلم کامل‌ترین فیلم اجتماعی حاتمی‌کیا است. در فیلم‌های دیگر نگاه اجتماعی او تا این حد به عمق نمی‌رسد. سخنان حاتمی‌کیا سیاسی نیست. او یکی از بهترین منتقدان اجتماعی است.

 

عکس ها از سینماپرس 


 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما