گزارش اختصاصی از افتتاحیه شصت و چهارمین جشنواره فیلم کن
- توضیحات
- نوشته شده توسط تحریریه آکادمی هنر
- دسته: گزارش و یادداشتهای روزانه از کن
- منتشر شده در 1390-02-22 13:08
مهدی میرقادری
جشنواره فیلم کن 11 می -شب گذشته- با عبور چهرههای نامدار سینمای جهان از روی فرش قرمز آن به سالن اصلی افتتاحیه رسمی خود را آغاز کرد. اغلب سینماگرانی که در جشنواره کن فیلم داشتند یا داور بودند در افتتاحیه حاضر شده بودند گرچه هنوز برخی از چهرههای سرشناسی که کن منتظر انها است به این شهر ساحلی نرسیدند که میتوان به شاون پن و برد پیت بازیگران درخت زندگی، رایان گوسلینگ و کری مولیگان بازیگران راندن اشاره کرد. قطعا کن امید دارد در روز اکران فیلمشان هر کدام از این ستارهها توجه به این فستیوال را برای مردم سراسر جهان بیش از پیش کنند زیرا اگر این طور نبود لیدی گاگا خواننده بسیار محبوب حال حاضر را با آن شکل و شمایل به افتتاحیه فرا نمی خواندند. در بخش مستند فیلمی در مورد نیکولای سارکوزی رئیس جمهور فرانسه اکران خواهد شد و همسرش هم در فیلم وودی آلن –فیلم افتتاحیه کن 2011- ایفای نقش کرده بود که هیچکدام فعلا به این فستیوال به دلیل جنجالهای مطبوعاتی نیامدهاند. شاید سارکوزی هم در روز اکران فیلم بایوگرافیش حاضر نشود.
مجری شصت و چهارمین دوره این جشنواره ملانی لاورنت بازیگر فرانسوی بود که دو سال پیش با فیلم حرامزادههای بی آبرو ساخته کوئنتین تارانتینو در کن خودی نشان داد. لاورنت پس از خوشآمدگویی به میهمانان از جایگاه والای کن سخن گفت و اینکه هنرمندانی چون گدار، تروفو، تارانتینو، برتولوچی و فون تریر به این فستیوال پای گذاشتند و سپس شروع کرد اسمهای کارگردانانی را لیست کرد که در سال جاری در بخش اصلی کن فیلم ارائه کردهاند. به نوعی لاورنت هم به این امر اشاره داشت که کن امسال پر از اسمهای بزرگی است که در این دوره کنار یکدیگر قرار گرفتهاند. اسمهایی چون لارس فون تریر، آلن کاوالیه، نانی مورتی، برادران داردین، پدرو آلمادوار، نوری بیلگه سیلان، ترنس مالیک، تاکاشی مایک و آکی کوریسماکی.
لاورنت سپس بدون هیچ وقفهای نام هیئت داوران را به جز رابرت دنیرو ریاست این هیئت صدا میزد و آنها از پشت صحنه بر روی سن میآمدند و با تشویق حاضران روبرو میشدند. پس از حضور همه گلچینی از به یادماندنیترین لحظات بازی رابرت دنیرو بازیگر افسانهای آمریکا پخش شد که یادآور خاطرات ریز و درشتی از فیلمهای او بود. رابرت دنیرو سپس از سوی لاورنت فراخوانده شد و با حضور او حضار ایستاده نزدیک به 2 دقیقه او را یک صدا تشویق کردند و دنیرو از محبت همه آنها تشکر کرد.
پس از نشستن تمامی داوران، لاورنت گفت: «آقای ریاست هیئت داوران از نیویورک که نیویورک رو دوست دارید و در فیلمهای نیویورک بازی کردید ترانه نیویورک تقدیم به شما.» لاورنت جیمی کلوم را بر روی سن صدا زد تا آهنگ نیویورک را اجرا نماید. جانی کلوم زمانی که ریتم اهنگ خود را تندتر کرد لاورنت حرکات عجیب غریبی انجام داد که مشخص شد برای چه این روزها در تبلیغات تلویزیونی زیاد از او استفاده میکنند و حرکات او به دیگر زنهای متشکل از داران کشیده شد و در این لحظه نگاههای معنیدار رابرت دنیرو هم جالب توجه بود. چنین کارهایی قطعا از شأن داوران و چنین فستیوال جهانی شاید کمی دور باشد.
پس از اجرای مالکوم گلچینی از فیلمهای حاضر در بخشهای مختلف این دوره از رقابتها پخش شد که شروع ان با فیلم زیبای خفته ساخته جانی لی محصول فرانسه و یکی از فیلمهای بحث انگیز امسال بود. اما بالاخره نوبت به تجلیل از برناردو برتولوچی کارگردان برجسته سینمای ایتالیا رسید. ژیل ژاکوب بر روی صحنه امد و برتولوچی پس از او بر روی ویلچر کنار او حاضر شد. ژاکوب از سینمای غنی ایتالیا و دستاوردهای او تجلیل به عمل اورد و تشکر فراوانی را نثار برتولوچی کرد. قبل از اینکه نخل طلای افتخاری به برتولوچی تعلق گیرد دقایقی از فیلم پردردسر 1900 پخش شد که رابرت دنیرو نقش اصلی آن را ایفا کرده بود.
این مراسم به مدت 45 دقیقه بدون هیچ وقفهای به قسمت بعدی خود میرفت و در انتها تمامی هیئت داوران در کنار ملانی لاورنت و کمی آن طرفتر برتولوچی و ژاکوب مقابل عکاساسن حاضر شدند و عکس یادگاری انداختند.