نمایشگاه عکس های وولفانگ تیلمانز در بنیاد بیلر

نمایشگاه تابستانه بزرگ امسال در بنیاد بِیِلِر به هنرمند آلمانی ولفگانگ تیلمانز اختصاص داده شده است. در این نمایشگاه حدود ۲۰۰ عکس از سال‌های ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۷ به همراه یک چیدمان صوتی تصویری به نمایش درآمده است. این نمایش نشان می‌دهد که چگونه تیلمانز در کارش دغدغه‌ی آفرینش یک زبان بصری جدید را دارد، نه عکاسی به مفهوم مرسوم آن. فعالیت هنری تیلمانز اغلب در ارتباط با شخصیت او فهمیده می‌شود. نقش و جایگاه هنرمند در بسترهای اجتماعی متفاوت به روایتی منتهی می‌شود که به عنوان کلیدی برای فهم کار او در نظر گرفته می‌شود. نمایشگاه بنیاد بیلر به دنبال رویکرد متفاوتی نسبت به کار تیلمانز است.

نمایشگاه از منظر یک درونمایه یا زمینه‌ی روایی خاص شکل نگرفته، بلکه از خود تصاویر شروع شده و حول محور آنها می‌چرخد. بنیاد بیلر، با گنجینه‌ای از آثار هنری معاصر و مدرن، بستر ایده‌آلی را برای نمایش این موضوع فراهم می‌کند که چگونه تیلمانز مدیوم مکانیکی عکاسی را به زبان بصری بیانگر و مستقلی تبدیل کرده است. تیلمانز اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ با عکس‌هایی که فرهنگ جوانان و حال و هوای نسلی که خود به آن تعلق داشت را به تصویر می‌کشید، به شهرت رسید.

او به زودی حوزه‌ی کارش را وسعت داد، و به تجربه‌ی ابزارهای عکاسی به شیوه‌ای خلاقانه، جسورانه و در عین حال مطمئن، به منظور ابداع گونه‌های تصویری جدید روی آورد؛ تصاویری انتزاعی که بدون استفاده از لنز دوربین خلق شده‌اند. از این رهگذر تیلمانز نه تنها ژانرهای سنتی چهره‌نگاری، طبیعت بیجان و منظره را بسط داده و از نو احیا می‌کند، بلکه گستره‌ی کامل میان عینیت‌گرایی و انتزاع را به کار می‌گیرد. هنرمند همزمان نوع خاصی از چیدمان را شکل داده است. عکس‌های او به ندرت در کنار هم با یک ارتفاع آویزان هستند، بلکه با چینشی آزاد در سراسر دیوار پراکنده می‌شوند. در این شیوه‌ی ارائه‌ی کار، روابط بصری میان تصاویر، به اندازه‌ی یک تصویر منفرد حائز اهمیت هستند. این طریقه‌ی نمایش همچنین به این معناست که تصاویر منفرد همواره به عنوان بخشی از یک روایت منسجم دیده می‌شوند. ولفگانگ تیلمانز در سال ۱۹۶۸ در رمشاید آلمان متولد شده، و در بورنموث و کالج هنر و دیزاین پول تحصیل کرده است. کارهای او از دهه‌ی ۱۹۹۰ مورد توجه قرار گرفته و در سراسر جهان به نمایش در آمده‌اند.