- توضیحات
- دسته: یادداشت سینمای ایران
- منتشر شده در شنبه, 29 خرداد 1389 17:27
- بازدید: 4898
و این پندار نیک در مورد هفت دقیقه تا پاییز بازیهای طلایی بازیگران آن است. بازیهایی که بار اصلی فیلم را بر دوش کشیده و پیش میبرند. نیمی از فیلم با ریتم کند و یکنواخت سپری میشود تا اینکه حادثه دلخراشی رخ میدهد و همه چیز را به هم میزند. ریتم، داستان و حوادث به یکباره دچار تحول میشود که کارگردانی یکدست اثر را دچار خدشه میکند.
Main Menu
Plataforma Steam
ForoGuate
ForoCarros