یادداشت‌های تحریریه

داد ز دوره‌اي كه شاگرد تكيه نمي‌كند به استاد واي به لحظه‌اي كه استاد فخر كند به بي‌سوادي در جشنواره بيست و نهم فيلم فجر بازيگري سخني را به زبان راند که قطعا نه به مذاق بنده و نه با ذائقه هيچ هنردوست واقعي سازگار بود، آن زمان آن صحبت نسنجيده را به حساب جو زدگي آن پير بازيگري در شرايط کاذب سالن مطبوعاتي ميلاد نهادم، اما آگهي تبليغاتي را از آن شخص ديدم که پيش‎درآمد سرمقاله ارديبهشت‎ماه را ر

عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم گردی نستردیم و غباری نفشاندیم صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند ما این خرک لنگ ز جویی نجهاندیم بهار نشانه از امید و سرزندگی دارد اما هر چه سعی کردم نتوانستم از گل و باغ و بلبل بنگارم. اگر همه بخواهیم فرصت­ها را با مدح یکدیگر و شرایط پیرامون خود بگذرانیم پس کی می­توانیم در مقابل کشورهای دیگر قد علم کنیم. شاید بهتر باشد هر چند اندک نکاتی گو

ابتدا از امید به اینده می‎خواهم بنگارم تا لااقل کمی برای ادامه نوشتن انرژی به دست بیاورم. بارقه‎های امید در فجر نیمی در خارج از بخش مسابقه و نیمی دیگر داخل آن بود. ادامه مطلب: سرمقاله فجر بیست و نهم: امیدها و افسوس‎ها (2) دیدگاه‌ها

آغاز قرن بیستم میلادی در تمامی جوامع رنگ و بوی دیگری داشت همه چیز با اندک زمان برچسب کهنه می‎گرفت. هنر با سرعت نور رنگ عوض می‎کرد. رسانه جدیدی به نام سینما به عنوان هنر شناخته شد. امپرسیونیست‎ها جای خود را به مابعد امپرسیونیست‎ و پست امپرسیونیست‎ دادند. گرایش‎های آوانگارد کم‎کم در همه چیز رخنه کرد.   ادامه مطلب: شبکه اجتماعی - 15 آذر 1389 (1) دیدگاه

هُوَ القادر همیشه آن طور که فکر می‎کنیم اتفاق نمی‎افتد. نه تنها آن طور که فکر می‎کنیم بلکه آن طور که شروعش می‎کنیم هم نمی‎توانیم تالی آن را ره گیریم. بازی تقدیر یا ..! هر چه که باشد سخن از نوشتن یادداشتی بود از فضای سایبر و شبکه‎های اجتماعی و نقش آن در جوامع امروزی که همه چیز آن طور که میل بنده و یاران بود نرفت. یادداشت آغازین ماه مهر را زمین گذاشتم، زیرا اتفاقات عجیب و غریب کم نی

سرمقاله این ماه را به قدیمی‎ترین و به زعم برخی منتقدین مهمترین فستیوال بین‎المللی ونیز اختصاص می‎دهم. فستیوالی که در سال 2000 ما هم با فیلم دایره ساخته جعفر پناهی توانستیم شیرطلایی (جایزه اول ونیز) را کسب کنیم. ادامه مطلب: ونیز با سس تارانتینو - 7 شهریورماه 1389 اضافه کردن دیدگاه جدید