اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

اعلام برندگان جایزه‌ی عکاسی تیلور وسینگ 2016

 

کلودیو راسانو جایزه‌ی عکاسی تیلور وسینگ ۲۰۱۶ را برای پرتره‌ای از یک پسربچه‌ی مدرسه‌ای اهل ژوهانسبورگ از آن خود نمود. جایزه‌ی ۱۵ هزار پوندی طی مراسمی در نشنال پرتره گالری به این عکاس سوییسی_ایتالیایی اهدا شد. پرتره‌ی برگزیده، یکی از آثار مجموعه‌ی «یونیفورم‌های مشابه: ما مقایسه کردن را نمی‌پذیریم» است که فوریه ۲۰۱۶ در ژوهانسبورگ افریقای جنوبی گرفته شده و بر مسئله‌ی حفظ فردیت در شرایطی که مجبور به پوشیدن لباس فرم مدرسه هستی، تمرکز دارد. عکس در نور روز، در فضای بیرونی و در مقابل یک صفحه‌ی کاغذی ساده‌ی سفید به عنوان پس‌زمینه گرفته شده است. راسانو می‌گوید: «کودکان خودشان با پوشیدن لباس فرم مشکل دارند، مخصوصا وقتی به سن خاص و دشواری می‌رسند که هم باید سازگار باشند و هم میل به دیده شدن دارند. برخی از متخصصین هم با پوشیدن لباس فرم مدرسه مخالفت کرده‌اند بر این اساس که موجب سرکوب فردیت و تنوع می‌شود.» کلودیو راسانو در بازل سوییس(۱۹۷۰) به دنیا آمده است. کارهای او در نمایشگاه‌های بین‌المللی متعددی به نمایش درآمده و در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ هم در نمایشگاه جایزه‌ی تیلور وسینگ شرکت داشته است.


جایزه‌ی دوم به جونی استرنباخ برای پرتره‌ی قطع بزرگی به روش tintype از دو موج سوار تعلق گرفته و جایزه‌ی سوم هم به Kovi Konowiecki برای عکس‌هایی رسیده است که یهودیان ارتودوکس از سراسر جهان را به تصویر می‌کشد. جایزه‌ی جان کوبال هم به ارزش ۵۰۰۰ پوند به جاش ردمن اهدا شد. کارهای برگزیده به عنوان بخشی از نمایشگاه عکاسی پرتره‌ی تیلور وسینگ به نمایش در خواهند آمد. این مسابقه‌ی بین‌المللی از اولین دوره‌اش در ۱۹۹۳، یکی از مهمترین جایگاه‌ها برای ارائه‌ی عکاسی پرتره بوده و فرصت بی‌نظیری را به یک اندازه برای حرفه‌ای‌ها، هنرمندان نوظهور و آماتورها ایجاد کرده است. داوران مسابقه هیچ اطلاعی از هویت شرکت‌کنندگان ندارند، و تنوع سبکی نمایشگاه بازتاب ترکیب بین‌المللی کارهای ارسالی و نگرش‌های شخصی و متنوع عکاسان به ژانر پرتره است. در این دوره برای دومین بار از هنرمندان خواسته شده بود تا کارهایی را هم به صورت مجموعه و هم تک اثر ارائه کنند، و هیچ محدودیتی برای کوچکترین اندازه‌ی چاپ‌ها وجود نداشته است. امسال برای اولین بار، قوانین به عکاسان اجازه می‌داد تا عکس‌های‌شان را روی بسترهای گوناگون ارسال کنند، تا به ترویج نمایش طیف متنوعی از تکنیک‌های عکاسی کمک کند. عکس‌ها از میان ۴۳۰۳ تصویر ارسالی از ۱۸۴۲ عکاس از ۶۱ کشور انتخاب شده‌اند. تیم ایلز، از مسئولین نمایشگاه می‌گوید: «یکی از بزرگ‌ترین لذت‌ها و افتخارها در حمایت از جایزه‌ی تیلور وسینگ در نه سال گذشته، و بودن در جمع هیئت داوری، داشتن این فرصت نادر است تا نگاهی بی‌واسطه به زندگی مردمی از سراسر جهان داشته باشی. هر کار برگزیده‌ داستان متفاوت و خاصی را بازگو می‌نماید و رابطه‌ای حقیقی میان بیننده، سوژه و عکاس بنا می‌کند.» برگزیده‌ی دوم، هنرمند امریکایی، جونی استرنباخ در برانکس نیویورک به دنیا آمده است. وی از روش‌های عکاسی قدیمی برای خلق مناظر و پرتره‌های محیط‌زیستی با تمرکز بر رابطه‌ی انسان و آب، استفاده می‌کند. مجموعه‌ی Surfland عکس‌های بزرگی با روش tintype از موج سواران را نمایش می‌دهد. پرتره‌ی برگزیده‌ی او در فوریه ۲۰۱۶ در سانتا کروز کالیفرنیا گرفته شده است.

 

هنرمند می‌گوید: «برای من این عکس نمایانگر وجوه چالش برانگیز زیادی از خلق یک پرتره است. من در مکان کاملا جدیدی بودم و با افرادی مواجه شدم که قبلا ندیده بودمشان. در این محیط تماشایی، می‌خواستم پیچیدگی پویایی در تصویر خلق کنم که هم برای همان فرد تازگی داشت و همچنین برای دیگران قابل درک بود.» دیگر هنرمند برگزیده‌ی امریکایی Kovi Konowiecki در لانگ بیچ کالیفرنیا متولد و بزرگ شده است. بعد از فعالیت حرفه‌ای در فوتبال، وی هم اکنون در حال اتمام مقطع فوق لیسانس عکاسی در دانشگاه هنر لندن است. کارهای او جایی میان مستندنگاری و هنرهای زیباست، با تمرکز بر پرتره‌سازی و نقل داستان‌هایی که همچنین هویت او و تجربه‌ی زندگی در لانگ بیچ را آشکار می‌کند. در کار برگزیده‌ی او پس زمینه‌ی گلدار و رنگ‌ها کیفیتی نقاشی گونه ایجاد می‌کنند، که تاکیدی بر جنبه‌ی عرفانی و آیینی سوژه‌ها و پیوندشان با تاریخی است که امکان دارد برای خیلی‌ها ناآشنا باشد. هنرمند می‌گوید: «هنگامی که عکاسی از پرتره‌ی یهودیان ارتودوکس در سراسر جهان را آغاز کردم، این تلاشی بود هم برای تقویت پیوندهایم با تاریخ خانوادگی، و هم مورد توجه قرار دادن سنت‌های مردمی که در نظر جامعه مدرن عجیب به نظر می‌رسد. پروژه با تماس با اعضای جامعه‌ی یهودی مکانی که در آن بزرگ شدم آغاز شد، و به مسافرت به سراسر جهان گسترش یافت تا از یهودی‌های ارتودوکسی عکاسی کنم، که اگرچه هزاران مایل دورتر زندگی می‌کنند، اما با تاریخ، سنت و مجموعه‌ای از ارزش‌هایی با هم پیوند دارند که نقشی بنیادی در زندگی افراد زیادی دارد که در جامعه‌ی امروز زندگی می‌کنند. جایزه‌ی جان کوبال هم به عکسی از مجموعه‌ی در حال تکامل جاش ردمن با عنوان «فرانسیس» اهدا شده است. ردمن می‌گوید: «این اولین تجربه‌ی عکاسی فرانسیس به عنوان مدل بود و این مایه‌ی مباهات است که بخشی از آغاز فعالیت او به عنوان یک مدل در سن ۸۳ سالگی باشی.» ردمن تا ۲۰۱۲ در زمینه‌ی مجسمه‌سازی و سفالگری فعالیت داشت تا اینکه  تصمیم گرفت دوربینی بخرد و به لندن نقل مکان کند. جایزه‌ی جان کوبال به عکاسان زیر ۳۵ سال اهدا می‌شود.

 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما